%0 Journal Article %T بررسی تجربة نوسازی فرهنگی و سیاسی در ترکیه در فاصلة سال های1950-1920 %J مجله دانشکده حقوق و علوم سیاسی %I دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران %Z 0196-1026 %A موثقی, دکتر سید احمد %D 2001 %\ 06/22/2001 %V 52 %N 0 %P - %! بررسی تجربة نوسازی فرهنگی و سیاسی در ترکیه در فاصلة سال های1950-1920 %K اصلاحات %K اقتداگرایی %K ترکیه %K مشروعیت %K نوسازی %K هویت %R %X نوسازی و اصلاحات در ترکیة دوران آتاتورک و جانشینش اینونو علی رغم ایجاد تغییرات اساسی در حوزه های فرهنگی و سیاسی فاقد یک چارچوب نظری مستقل و ملی و بدون تغییرات ساختاری ملازم با آن در حوزة اقتصادی- اجتماعی بود. دولت جدید برخاسته از ویرانه های امپراتوری عثمانی به قصد حل بحران های هویت و مشروعیت یک نوع ایدئولوژی کمالیستی را به زور و از بالا تحمیل کرد که فقط در قالب ها و ظواهر ناسیونالیستی و با محتوایی غرب گرایانه بود. پایة اجتماعی رژیم کمالی در اعیان و اشراف‘ زمینداران‘ و طبقة تجاری رو به رشد قرار داشت که در ائتلاف با نظامیان‘ بوروکرات های اداری و روشنفکران مانع تغییرات و اصلاحات اقتصادی – اجتماعی شدند. رشد اقتصادی ناموزون در چارچوب الزامات اقتصاد جهانی نابرابری میان طبقات اجتماعی و مناطق شهری و روستایی را افزایش داد. دولت سالاری حامی سرمایه صنعتی در دهه 30 قرن بیستم نیز با تضاد منافع نخبگان حاکم نتوانست کشور را صنعتی کند. در نتیجه نارضایتی اقشار و گروه های اجتماعی در کنار تحولات بین المللی پس از جنگ جهانی دوم دولت اقتدارگرا و تک حزبی ترکیه را به سمت رژیمی چندحزبی در چارچوب یک اقتصاد آزاد با نوعی آسانگیری نسبت به مذاهب در دهة پنجاه و پس از آن سوق داد. %U https://jflps.ut.ac.ir/article_12607_814a48805568d410f57fe29d6c022b8e.pdf