مرحله جدیدی از روابط بین الملل آغاز شده است و نظریه پردازان روابط بین الملل شروع به توصیف و تبیین ویژگی های این دوره جدید و مشخص کردن خطوط اصلی آن کرده اند به نظر می رسد از جمله روندهای جهان معاصر گسترش چار چوب دمکراتیک و حقوقی نظم بین الملل کاهش نقش دولت و برقراری یک نظام چند گانه اقتدار باشد در مقاله حاضر ریشه های آرمان گرایانه این تحول در اندیشه های کانت در روابط بین الملل بررسی می شود .کانت نه بر اساس یک رویه قضایی بلکه با استناد به عقل اصول حق آزادی فردی و قانونمندی را استنتاج می کند و آن را مبنای مناسبات سیاسی داخلی و بین المللی کشورها قرار می دهد در نهایت هدف کانت تحقق آزادی و برابری انسان ها بود کانت اصول مزبور را در سه سطح ملی و فدراسیونی و جهان شهری بکار می برد. سپس نویسنده مقاله تحول این مضمون در اندیشه فراکانت گرایان روابط بین الملل را بررسی می کند.