جهان و بقای زندگی در زمین به دلیل بهره برداری های ناصحیح از طبیعت ویرانی ها آلودگی ها و اصولا ناپایداری ها در معرض مخاطرات جدی و واقعی است اما امید ها نیز مبانی منطقی خود را دارند در این بین توسعه پایدار راهبردی همه جانبه برای دستیابی به پایداری در جهت استفاده از گشاده دستی طبیعت به منظور تامین رفاه و آسایش انسان امروز و نسل های آینده است توسعه پایدار عرصه نوینی است که همزمان و صنعت نظر دارد هم محیط زیست و همنشینی انسان و طبیعت را مورد حمایت قرار می دهد و هم از حقوق برابر انسان ها دفاع می کند در چند دهه اخیر بیم و هراس از رشد نجمعیت رشد مصرف کمبود امکانات و موضوع تاملات بسیاری از نظریه پردازان جهانی بوده است که توسعه پایدار و چارچوبهای نظری و عملی آن کورسوی امید را در دل ها تابانده است بر این مبنا که انسان می تواند همچنان به زندگی شرافتمندانه خود ادامه دهد مشروط به آنکه به مبانی توسعه پایدار احترام بگذارد توسعه پایدار همگان را به آشتی با طبیعت دعوت می کند و در حالی که انسان را آزاد می خواهد و عدالت را شرط دوام زندگی می داند تداوم بقاء را در گرو پایداری به حساب می آورد در مسیر توسعه پایدار درک ناصواب و عملکرد های نادرست و زیاده طلبی های گروهی از انسانها و بی اعتنایی به طبیعت و انسان باید اصلاح شده به راه آیند مقاله حاضر هر چند به اختصار به تبیین این روند طی شده از طریق سازمان ملل متحد و توضیح نظریات مطروحه در این چارچوب می پردازد.