دولت الکترونیکی نیاز به تخصص های فنی را افزایش می دهد و از آنجا که بر این تخصص ها صرفاً تعدادی ا ز دیوان سالاران تسلط دارند تکنوکراسی گسترش می یابد و دایرة انتخاب توسط مردم و نمایندگانشان را به ویژه در کشورهای موسوم به جهان سوم محدودتر می نماید. برای تأیید این فرضیه با بحث از مواجهه دیر آشنای دمکراسی- تکنوکراسی‘ ابتدا مؤلفه های اصلی تقابل تکنوکراسی و دمکراسی را بر می شماریم و سپس نشان خواهیم داد که چگونه این تصور که دولت الکترونیک به تقویت دمکراسی منجر می شود بر مبنای پوزیتیویستی و تکنوکراتیک از مشروعیت سیاسی قرار دارد.
)