فرهنگ و تاریخ در بستری موازی حرکت می نمایند. فرهنگ وجه ذهنی تمدن و تمدن وجه مادی و عینی فرهنگ است. بستر سازی هر دو مفهوم تاریخ می باشد. بررسی تاریخ از منظر دیرینه شناسی و تبارشناسی برای تبیین آینده و آشکار نمودن ساختار پنهان حاکم بر روابط پدیده ها ‘ مورد علاقه محققین علوم سیاسی می باشد. هدف تاریخ نیل به درجة عالی انسانیت است یعنی دستیابی به وضعی که بشر به واقعی ترین مفهوم انسان به سر برد. مقاله حاضر به بررسی آینده تاریخ از دیدگاه های مذهبی و فلسفی می پردازد. فلاسفه بزرگ هر کدام به گونه ای در مورد تاریخ و سیر حرکت آن اندیشه های فلسفی ارائه نموده اند. فلسفه تاریخ بحثی است که ریشه آن را حداقل در حدود بیست و پنج سده پیش باید جستجو نمود ولی موضوع این مقاله‘ پرداختن به اندیشه چند تن از شخصیت های علمی معاصر‘ شخصیتهایی مانند اسوالد اشپنگلر‘ کارل یاسپرس ‘ آرنولد توین بی ‘ پیتریم سوروکین ‘ فرانسیس فوکویاما و ساموئل هانتینگتون است .
)