ازمنظر اقتصاد سیاسی در جمهوری اسلامی ایران تغییرات مهمی متفاوت از ماهیت و محتوای انقلاب اسلامی در حوزه های مختلف صورت گرفته است این تغییرات طی چهارده دوره از نوگرایی به بنیاد گرایی و سنت گرایی در حوزه فرهنگ و ایدئولوژی از سرمایه داری صنعتی و جهت گیری خرده بورژوایی و در حوزه سیاسی از دموکراسی لیبرال و کثرت گرایی سیاسی به نوعی دموکراسی توده ای تئوکراسی و پوپولیسم صورت گرفته است مقاله حاضر می کوشد روند شکل گیری جریان های فکری را در پیوند با رویکردهای اقتصادی و ایجاد جناحهای سیاسی و بلوک های قدرت بررسی نماید (رابطه ایده ها با منافع و موضع سیاسی ) و با توجه به ماهیت گفتمان و گروه ها و جابجایی آنها در هرم قدرت امکان یا عدم امکان تحقق توسعه و دموکراسی در ایران را مورد ارزیابی قرار می دهد .
)