شرح حق پایان ندارد همچو حق گفتاری در سیر تاریخی تقلیل مفهموم حق از عدالت به مالکیت

حق واژه ای است که هم برگزاره های صادق در حکمت نظری دلالت می کند و هم بر کردارهای عادلانه درحکمت های عملی حق به معنای عدالت همان حق پیشینی(=حق طبیعی=حقوق بشز) است که اعتبار خود رااز یک مرجع قانونی و شرعی اخذ نمی کند به تدریج این حق به حق قانونی فروکاسته شد حق قانونی بیشتر یک امتیازاست تا حق و حقوق خصوصی فقط همین حق را شایسته مطالعه درمباحث حقوق مدنی می داند درمرحله بعد مفهوم حق از حق قانونی نیز به فرد اجلای این حقوق یعنی مالکیت تقلیل داده شد اکنون حقوق خصوصی و مدنی ازحق و فقط حق مالی و مالکیت را فهم می کند حقوق خصوصی گویی با حقوق پیشینی (آزادی بیان و حق حیات) وداع کرده است و حقوق عمومی نیز با مباحثی همچون حقوق اداری خرسند است حق درفقه مالکیت رقیق شده است در صورتی که درفلسفه حقوق مالکیت باید صرفاً حقی از حقهای انسانی محسوب گردد . دیسیپلین حقوق بشر در دانشگاه های جهان هم اکنون متکفل مطالعه معنای نخستین حق است .